اثر تاریخی شهرستان نورآباد دلفان
تصاویری از پل ساسانی دت کر در منطقه گرمابه کاکاوند دلفان
( عکس از محسن ابراهیمی )
برای مشاهده تصویر با کیفیت بهتر بر روی آن کلیک کنید
دت ( det ) در زبان لکی به معنای دختر و کر (koer ) در زبان لکی به معنای پسر است.
تاریخچه ی این پل و علت ساخت آن نیاز به تحقیق بیشتر دارد، با پرسشی که از اهالی منطقه صورت گرفته ، در زمان ساسانیان ساخته شده است ( به گفته اهالی در زمان گور geor ) و البته نحوه ی ساخت آن نیز همین را نشان می دهد .
نقشه کامل روستاهای شهرستان سلسله
نقشه کامل روستاهای الشتر
بخش مرکزی |
بخش فیروزآباد |
|
|
|
|
برای دانلود فایل کامل روستاهای شهرستان سلسله (الشتر) بر روی لینک زیر کلیک کنید .
دانلود کامل نقشه های روستاهای شهرستان سلسله ( الشتر )
حجم : 14,475 KB
گاهان بار ها
در گاه شماری باستانی شش گاهان بار داریم که از جشن های موسمی زرتشتیان به شمار می آیند. گاهان بار به چم گاه های بار و برپایی گاههای بار همگانی و مهمانی است. گاهانبار در اوستا یا اریه نامیده میشود که از واژه یاره آمده است و به معنی جشن سال است.
زرتشتیان در این شش روز انجمن های مهمانی و داد و دهش برپا می کنند و بار همگانی میدهند و با خواندن نماز و نیایش ، سپاس آفرینش های اهورامزدا به جا می آورند.
این شش روز گاهان بار بدین گونه هستند:
Maidh-yo-zarem ، میدیوزرم گاه :
از روز خور تا دی بمهر در اردیبهشت ماه . چهل و پنجمین روز از اول سال.
که در آن آسمان آفریده شد.
Maidh-yo-shema ، میدیوشهم گاه :
از روز خور تا دی بمهر در تیر ماه ، صد و پنجمین روز سال.
که در این روز آب آفریده شد.
Paiti-shahem ، پیتی شهم گاه :
از اشتاد تا انارام در شهریور ماه ، صد و هشتادمین روز سال.
که در این روز زمین آفریده شد.
Aya-threm ، ایاسرم گاه :
از اشتاد تا انارام در مهر ماه ، دویست و دهمین روز سال.
که در آن گیاه آفریده شد.
Maidh-ya-rem ، میدیارم گاه :
از مهر تا ورهرام در دی ماه ، دویست و نودمین روز سال.
که جانوران آفریده شدند.
Hamas-path-maedem ، همس پت میدیم گاه :
از اهنود تا وهیشتوایش گاه ، در آخرین روز کبیسهٔ سال یعنی سیصد و شصت و پنجمین روز سال که وهیشتواشت گاه مینامند واقع است.
که مردمان آفریده شدند.
بیشتر بخوانیم : جشن های فصلی و گهنبار ، گاهان بار
روزهای یادبود هما روانان ( درگذشتگان )
روز اورمزد و تیر ماه : پرسه همگانی تیر ماه به یاد کشته شدگان جنگ.
روز خور و دی ماه : روز درگذشت اشوزرتشت.
روز اورمزد و اسفند ماه : پرسه همگانی اسفند ماه به یاد کشته شدگان جنگ.
روزهای پرهیز از خوردن گوشت در هر ماه
در این روزها از هر ماه زرتشتیان از خوردن گوشت پرهیز میکنند :
وهمن ، ماه ، گوش ، رام
هفته !
هرچند در گاهشمار زرتشتی چیزی به نام هفته وجود ندارد و هر ماه به 30 روز بخش میشود که هر روز نام خود را دارد ولی آیا می دانید نام روزهای هفته فرنگی ، ریشه کهن ایرانی باستانی دارند؟!
نام روزهای هفته در باستان بدین گونه بوده است:
کیوان شید (شنبه) :
نخستین روز هفته به نام کیوان شید نامگذاری شده است که تشکیل شده است از کیوان + شید . کیوان بعد از مشتری بزرگترین سیاره شمرده میشود که 700 برابر زمین است. آنرا زحل نیز نامیده اند. شید نیز به معنای نور و روشنایی است. از این رو، روز نخست ایرانی حکایت از سیاره روشن و نورانی را دارد .
مهر شید (یکشنبه) :
روز دوم از هفته مهرشید است که مهر آن به معنای دوستی و مهربانی در پهلوی میتراست . مهر برگرفته شده از آئین هفت هزار ساله میترایی است. مهر همچنین ایزد عهد و پیمان است و در اوستا آمده است که هیچ چیز بر ایزد مهر پوشیده نخواهد بود. نامگذاری این روز به مهرشید حکایت از تعهدی است که بین مردمان باید برقرار باشد زیرا در ایران باستان پیمان شکنی و دروغ بزرگترین گناهان به حساب می آمده است. شید نیز به مهنای روشنایی و نور می باشد .
مهشید (دوشنبه) :
مه بر گرفته شده از ماه است که این
نیز از آیین میترایی کهن ایرانی آمده است. خورشید و ماه از تندیس های آئین میترایی
بوده اند که نشان از قدرت و پویایی جهان آفرینش دارند . سومین روز هفته در ایران
باستان به نام این نماد خداوند نامگذاری شد و آنرا مهشید به معنای ماه روشن و
نورانی نام گذاشتند .
بهرام شید (سه شنبه) :
بهرام برگرفته شده از ورهرام زبان پهلوی باستان است و از یک سو نام ستاره مریخ است. بهرام ایزد پیروزی در ایران باستان شمرده می شده است و اندیشه نیاکان ما بر این بوده است که خداوند یکتا (اهورامزدا) نیروی هایش را برای اجرا در بین افراد بشر بین ایزدان (فرشتگان) خود تقسیم نموده است تا آنان ، آنرا برای مردمان پیاده کنند. از این رو بهرام ، ایزد پیروزی نامیده شده بود و چهارمین روز هفته به نام روز پیروزی روشنایی بر تاریکی و غلبه انسان بر بدی ها و اهریمن نامگذاری شد .
تیرشید (چهارشنبه):
تیر برگرفته شده از تیشتر پهلوی است. نیاکان ما تیر را ایزدان و نگهبان باران نامگذاری نموده اند و اینگونه می پنداشته اند که اهورامزدا برای یاری رسانی به کشاورزان و جلوگیری از خشکسالی و باروری زمین و سبز و سالم و پاکیزه ماندن جهان به ایزد باران فرمان میداده است که به یاری مردمان برسد. در کل این روز به نام روز روشنایی باران و خواست پروردگار برای حفظ طبیعت نامگذاری شده است.
اورمزد شید (پنجشنبه):
اورمزد نام دیگری از دهها نام اهورامزدا است که همگی حکایت از قدرت و توانایی پروردگار دارند. این نام از واژه های پهلوی ارمزد، هرمزد، اورمزد، هورمزد، اهورامزدا، مزدا گرفته شده است . از این رو پنجمین روز هفته به نام روز روشنایی خداوند نامگذاری شده است. این واژه هنوز به گونه ای دیگر در شب های جمعه برقرار است و هنوز تصور مردمان ما بر این است که شب های جمعه روز ارتباط با خداوند و فوت شدگان است .
ناهید شید (آدینه):
ناهید همان آنهیته یا آناهیتا است که ایزد آب قرار گرفته است. در اوستا آناهیتا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا، قدی بلند و اندامی تراشیده نام نهاده شده است و نام دیگر ستاره ونوس نیز آناهیتا یا ناهید است. به این ترتیب ، روز جمعه روز روشنایی آب و مظهر بخشندگی و عنایت پروردگار نامگذاری شد .
اینک با بررسی ریشههای این واژگان به این برآیند ساده
میرسیم:
کیوان شید : شنبه
Saturday
= Satur + day
Saturn = کیوان
مهرشید : یکشنبه
Sunday
= Sun + day
Sun = مهر، خور (خورشید)
مهشید : دوشنبه
Monday
= Mon + day
Moon = ماه
بهرام شید : سهشنبه
Tuesday
= Tues + day
Tues
= god of war = Mars= بهرام
تیرشید : چهارشنبه
Wednesday
= Wednes + day
Wednes
= day of Mercury = Mercury = تیر
هرمزشید : پنجشنبه
Thursday
= Thurs + day
Thurs
= Thor = day of Jupiter = Jupiter = هرمز
ناهیدشید یا آدینه : جمعه
Friday
= Fri + day
Fri
= Frig = day of Venues = Venues = ناهید
این اثر باستانی که از پل های زمان ساسانیان است در نزدیکی گرمابه در منطقه کاکاوند قرار دارد.
تصویر بالا دیپی(کتیبه) نوشته شده توسط شبنم پیری و شیما پیری و تصویر پایین مهتاب چواری در کنار دیپی نوشته شده خود می باشند
سنگنبشتهٔ خشایارشا در نزدیکی دریاچه وان ترکیه، بر فراز صخرهای و در ارتفاع ۲۰ متری از سطح زمین و در نزدیکی یک قلعه واقع شدهاست. این کتیبه در اصل توسط داریوش بزرگ آمادهسازی شدهاست اما به دلائلی تکمیل نشده و خالی رها شدهاست، اما خشایار شاه پسر داریوش بزرگ، در دوران زمامداری خود آن را تکمیل کرده و به یادگار گذاشتهاست.این کتیبه ۲۷ سطر و ۳ ستون دارد و از چپ به راست و به سه زبان پارسی باستان، اکدی و عیلامی نوشته شدهاست. این کتیبه تنها کتیبهٔ هخامنشی است که در خارج از مرزهای کنونی ایران قرار دارد.
اهورا مزدا خداییست بزرگ، بزرگترین خدایان
که زمین را آفرید
که آسمان را آفرید
که مردم را آفرید
که شادی را برای مردم آفرید
که خشایارشا را شاه کرد
یگانه فرمانروای بسیاری
من خشایارشا، شاه بزرگ، شاه شاهان
شاه مردمان بسیار
شاه در این زمین دور و پهناور
پسر داریوش شاه هخامنشی
گوید خشایارشا: داریوش شاه که پدرم بود، به خواست اهورامزدا بناهای زیبایی
ساخت و او دستور داد این کتیبه کنده شود.
اما نوشتهای در آن کنده نشد
پس از آن من دستور دادم این نوشته کنده شود.
باشد که اهورامزدا و خدایان دیگر مرا نگاه دارند، شهریاری مرا ، و آنچه که من
ساختهام .
به نام مهربانی
زیباترین واژه آغاز
و به نام دوست
که اندیشه اش ...
خیالش ...
فکر با هم بودنش ...
انگیزه ی بودن ...
نوشتن ...
اندیشیدن ...
و سفر کردن ...
به دور دست را بیدار می کند ...
استاد جهانگیر ریاضی، مجموعه شعر پنجره ها