گاهان بار ها
در گاه شماری باستانی شش گاهان بار داریم که از جشن های موسمی زرتشتیان به شمار می آیند. گاهان بار به چم گاه های بار و برپایی گاههای بار همگانی و مهمانی است. گاهانبار در اوستا یا اریه نامیده میشود که از واژه یاره آمده است و به معنی جشن سال است.
زرتشتیان در این شش روز انجمن های مهمانی و داد و دهش برپا می کنند و بار همگانی میدهند و با خواندن نماز و نیایش ، سپاس آفرینش های اهورامزدا به جا می آورند.
این شش روز گاهان بار بدین گونه هستند:
Maidh-yo-zarem ، میدیوزرم گاه :
از روز خور تا دی بمهر در اردیبهشت ماه . چهل و پنجمین روز از اول سال.
که در آن آسمان آفریده شد.
Maidh-yo-shema ، میدیوشهم گاه :
از روز خور تا دی بمهر در تیر ماه ، صد و پنجمین روز سال.
که در این روز آب آفریده شد.
Paiti-shahem ، پیتی شهم گاه :
از اشتاد تا انارام در شهریور ماه ، صد و هشتادمین روز سال.
که در این روز زمین آفریده شد.
Aya-threm ، ایاسرم گاه :
از اشتاد تا انارام در مهر ماه ، دویست و دهمین روز سال.
که در آن گیاه آفریده شد.
Maidh-ya-rem ، میدیارم گاه :
از مهر تا ورهرام در دی ماه ، دویست و نودمین روز سال.
که جانوران آفریده شدند.
Hamas-path-maedem ، همس پت میدیم گاه :
از اهنود تا وهیشتوایش گاه ، در آخرین روز کبیسهٔ سال یعنی سیصد و شصت و پنجمین روز سال که وهیشتواشت گاه مینامند واقع است.
که مردمان آفریده شدند.
بیشتر بخوانیم : جشن های فصلی و گهنبار ، گاهان بار
روزهای یادبود هما روانان ( درگذشتگان )
روز اورمزد و تیر ماه : پرسه همگانی تیر ماه به یاد کشته شدگان جنگ.
روز خور و دی ماه : روز درگذشت اشوزرتشت.
روز اورمزد و اسفند ماه : پرسه همگانی اسفند ماه به یاد کشته شدگان جنگ.
روزهای پرهیز از خوردن گوشت در هر ماه
در این روزها از هر ماه زرتشتیان از خوردن گوشت پرهیز میکنند :
وهمن ، ماه ، گوش ، رام